Αξίζει να κρίνουμε τους άλλους, να τους συκοφαντούμε μπροστά ή πίσω απ’ την πλάτη τους; Αξίζει να καταπιανόμαστε σε λεπτομέρειες και να οδηγούμαστε σε φιλονικίες; Αξίζει εξαιτίας της φυλετικής μας διαφορετικότητας να έχουμε τους άλλους στο περιθώριο; Αξίζει με τη συμπεριφορά μας να πληγώνουμε τον άλλο; Αξίζει;

Αν όχι, τότε γιατί συνεχίζουμε και το κάνουμε; Γιατί δεν βάζουμε μια διαχωριστική γραμμή στο παρελθόν και γιατί δεν εγκαινιάζουμε μια νέα αρχή; Αν τους ρωτήσεις, όλοι είναι κατά του ρατσισμού, αλλά όλοι είναι ρατσιστές. Είμαστε ρατσιστές γιατί θεωρούμε τον κακό μαθητή κατώτερό μας, γιατί θεωρούμε τους αλλόθρησκους αιρετικούς. Είμαστε γιατί υποσυνείδητα ξεχωρίζουμε τα δύο φύλα, είμαστε γιατί δρούμε με μεροληψία.

Ποιοι είμαστε εμείς για να κρίνουμε τους άλλους; Ποιος μας έδωσε το δικαίωμα να τους καταστρέφουμε τη ζωή; Να τους κάνουμε να ξυπνάνε κάθε πρωί με ένα βάρος; Ποιος μας είπε ότι εμείς είμαστε οι σωστοί και αυτοί οι λάθος; 

Ας πούμε ΟΧΙ στο ρατσισμό!

Φλώρα xx