Ineens horen we de achterdeur dichtslaan. Gegiechel. “Wie is dat?” vraag ik aan Pim. Hij haalt zijn schouders op, “ik ga wel even kijken.” Zegt hij. Hij loopt weg. Als hij terugkomt kan ik zijn emotie niet zo goed lezen. “Wie is het?” zeg ik. “Wie zijn het, zul je bedoelen. Liam is thuis. Hij zou logeren bij een vriend, ze zouden uitgaan namelijk. Maar hij is al weer thuis. En heeft iemand meegenomen.” Zegt Pim. Volgens mij moet ik niet blij zijn, aan Pims stem te horen. “Het is toch niet…”vraag ik aarzelend. “Ja, het is Snow.” Zegt Pim, met een grafstem.

Pim en ik zitten op de bank, we zeggen niets. We wachten gewoon. Mijn gedachtes malen in mijn hoofd. Zou Liam weten dat ik hier ben? Waarom zijn ze zo lang in de garage? Waarom is ze met hem mee naar huis? Waar hebben ze elkaar ontmoet? Stop hoofd!

De deur naar de woonkamer gaat open en Liam en Snow sluipen hand in hand door de kamer. Volgens mij hebben ze al wel wat op, want ze zien ons volgens mij gewoon niet. “Ik dacht dat je bij Mick zou logeren?” vraagt Pim dan, nogal hard. Liam en Snow kijken tegelijk om. Liam wordt rood en begint een beetje te stamelen. Snow kijkt arrogant. Ik kijk bang. Pim kijkt boos. Dan gaat het luchtalarm af…